دررفتگی مفصل لگن و ران

دررفتگی مفصل ران همراه با درد شدید یک عارضه‌ی اورژانسی است که باید برای جلوگیری از نکروز اواسکولار، ظرف مدت ۶ تا ۸ ساعت تحت درمان قرار بگیرد. نرسیدن خون به مفصل دررفته و حفره‌ی استابولوم می‌تواند منجر به نکروز اواسکولار و درد مزمن و شدید مفصل شود.

دررفتگی ران معمولاً زمانی رخ می‌دهد که سر استخوان ران از درون حفره‌ی استابولوم خارج شود. در بیشتر بیماران، استخوان ران از مفصل لگن خارج‌شده و در پشت حفره‌ی استابولوم و استخوان لگن قرار می‌گیرد (دررفتگی خلفی). درد احساس شده با هر حرکت فعال یا انفعالی پا، تا حد غیرقابل تحملی افزایش می‌یابد. دررفتگی لگن ممکن است با آسیب عصبی و از دست دادن مقادیر زیادی از خون و همچنین ایجاد لخته‌های خونی بزرگ همراه باشد. این لخته‌های خونی می‌توانند رشته‌های عصبی را تحت‌فشار قرار داده و منجر به ایجاد درد لگن شوند.

آرتروز مفصل لگن و ران

یکی از شایع‌ترین انواع آرتروز، آرتروز مفصل ران و لگن است. این نوع آرتروز بر مفصل ران اثر می‌گذارد و شبیه اثر آرتروز بر زانو است. مفصل ران مفصلی است که استخوان لگن را به استخوان ران متصل می‌کند.

عوامل مؤثر در ابتلا به آرتروز مفصل لگن و ران

---

سن: افزایش سن یکی از مهم‌ترین و قوی‌ترین عوامل مؤثر بر آرتروز مفصل لگن و ران است. این بیماری در افراد زیر چهل سال به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما حداقل هشتاد درصد افراد بالای پنجاه‌وپنج سال باید برای اطمینان از وجود یا عدم وجود این اختلال، عکس‌برداری به‌وسیله اشعه ایکس را انجام دهند. بااین‌حال همه افرادی که در عکس آن‌ها آرتروز مشاهده شده است، درد مفصل یا مشکلات مفصلی دیگری ندارند.

جنسیت: به دلایل نامعلوم خانم‌ها بین دو تا سه برابر بیشتر از آقایان به آرتروز مفصل لگن و ران مبتلا می‌شوند.

چاقی: در افراد چاق احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران بیشتر است. کاهش وزن از خطرات و احتمال ابتلا به بیماری می‌کاهد.

شغل: آرتروز زانو در افراد دارای مشاغلی که نیاز به چمباتمه زدن یا زانو زدن‌های مداوم دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد؛ مثل پنبه‌زن‌ها، کارگران اسکله، کارگران کشتی‌سازی و نجاران.

آرتروز مفصل لگن و ران در کارگران مزرعه، کارگران ساختمانی و افرادی که شغلشان نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارد بیشتر اتفاق می‌افتد، همچنین افرادی که زیاد می‌ایستند یا زیاد راه می‌روند ریسک بالایی برای ابتلا به این بیماری درند.

ورزش: احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران برای افرادی که ورزش‌های خاص نظیر کشتی، بوکس، بیس‌بال، دوچرخه‌سواری، پاراشوتینگ، ژیمناستیک، رقص باله، فوتبال و فوتبال آمریکایی انجام می‌دهند، بیشتر است در مقابل در افرادی که می‌دوند افزایش احتمال ابتلا به بیماری آرتروز مفصل لگن و ران دیده نشده است.

علائم بیماری آرتروز مفصل لگن و ران

---

درد: مهم‌ترین علامت بیماری آرتروز مفصل لگن و ران درد مفاصل است به‌طوری‌که با افزایش تحرک و فعالیت، درد تشدید شده و با کاهش فعالیت و استراحت درد کاهش می‌یابد. در موارد شدید، ممکن است در شب یا در زمان استراحت هم درد وجود داشته باشد. درد معمولاً در ناحیه مفصل و اطراف آن احساس می‌شود. به‌هرحال در برخی موارد ممکن است درد به نواحی دیگر هم سرایت کند. برای مثال درد آرتروز استخوان ران ممکن است در زانو هم احساس شود.

مفاصل درگیر با آرتروز ممکن است به لمس کردن حساس باشند. معمولاً میزان درد در طول زمان ثابت است. هر تشدید ناگهانی درد ممکن است نشان‌دهنده بیماری‌های زمینه‌ای دیگر نظیر نقرس باشد.

چوب شدگی: چوب شدگی در صبح از علائم رایج آرتروز است. این حالت چوب شدگی معمولاً تا سی دقیقه بعد از بیدار شدن برطرف می‌شود، اما در طول روز و در زمان‌هایی که فعالیتی انجام نمی‌شود، مجدداً اتفاق می‌افتد. برخی از افراد با تغییرات آب‌وهوا متوجه تغییراتی در علائم بیماری می‌شوند.

تورم ( آب آوردن): آرتروز ممکن است باعث نوعی از تورم مفصلی که به آن “آب آوردن” گفته می‌شود و باعث تجمع مایع اضافی در مفصل می‌گردد، شود.

صدای تق‌تق مفصل (کریپتوس): حرکت در مفاصل درگیر با آرتروز ممکن است با صدای تق‌تق یا احساس خرد شدن همراه باشد که به  آن کریپتوس گفته می‌شود. این احساس به دلیل ناهموار و خشن شدن سطح صاف و طبیعی داخل مفصل به وجود می‌آید.

زائده استخوانی (استئوفیت): آرتروز معمولاً باعث ایجاد زائده‌های استخوانی که به  آن‌ها استئوفیت یا خار استخوان می‌گویند، می‌شود. این برآمدگی در زیر پوست و در نزدیکی مفصل احساس شده و معمولاً با گذشت زمان بزرگ‌تر می‌شود.

علائم در مفاصل خاص: آرتروز روی همه مفاصل به‌صورت یکسان تأثیر نمی‌گذارد. این بیماری معمولاً روی انگشتان، زانوها، استخوان ران‌ها و ستون فقرات تأثیر می‌گذارد و به‌ندرت در آرنج‌ها، مچ دست و مچ دست تأثیر دارد. علاوه بر این، بیماری آرتروز روی هر طرف بدن اثری متفاوت نسبت به طرف دیگر دارد.

تشخیص بیماری آرتروز مفصل لگن و ران

---

مراحل تشخیص بیماری آرتروز مفصل لگن و ران با آزمایش‌های فیزیکی کامل که توسط دکتر صورت می‌گیرد شروع می‌شود

• عکس‌برداری به‌وسیله اشعه ایکس به پزشک کمک می‌کند تا میزان پیشرفت بیماری و آسیب‌دیدگی مفصل لگن و ران و علت ایجاد آن را بررسی نماید.
• آزمایش‌های دیگر برای تشخیص علل بیماری و احتمال وجود بیماری‌های دیگر که باعث تشدید روند تخریب‌کننده بیماری است، لازم است.
• برای تشخیص اینکه آیا علت بیماری وجود مشکل سیاه شدن سر استخوان ران (AVN) است یا خیر از عکس‌برداری ام – آر – آی استفاده می‌شود.
• برای تشخیص انواع دیگر آرتروز یا عفونت در ران نیز آزمایش خون گرفته می‌شود.

جراحی نیمه باز شکستگی مفصل هیپ اینترتروکانتر جااندازی زیر اشعه و جایگزاری وسیله

Intertroch femoral fx intamrdullary nailing with PFN minimally invasive

جراحی بیمار با آرتروز شدید و درد دوطرفه مفصل لگن

تعویض مفصل لگن به علت آرتروز شدید